Vandaag deed Pepijn Zwanenberg namens LINK voor het eerst de algemene beschouwingen in de gemeenteraad. Hieronder lees je zijn bijdrage.
Voorzitter,
Ik ben een gelukszoeker.
En ik gok dat ik niet de enige ben in deze zaal, onze stad. Of op deze planeet. Ik ben onderdeel van een wereldwijde beweging van gelukszoekers.
Maar als je in de hel van Gaza opgesloten zit, een meisje in Afghanistan bent, transgender in de Verenigde Staten of dakloos in Utrecht. Dan is geluk niet vanzelfsprekend. Maar een strijd.
En dan moet er een overheid zijn die naast je gaat staan.
In de Voorjaarsnota zien we, gelukkig, een gemeentebestuur dat ondanks financiële tegenwind blijft staan voor medemenselijkheid. Daar waar de landelijke overheid, iig tot de kabinetsval, likkebaardend droomde van inhumane wetten en regelgeving kiest Utrecht voor het oplossen van problemen en voor mensenrechten. Door te blijven investeren in opvang en integratie van nieuwe Utrechters. En door opvang van ongedocumenteerde mensen te blijven financieren.
Voorzitter, op het gebied van jeugdgezondheid is LINK blij met de extra inzet, onder andere in wijken als Overvecht en Kanaleneiland. Dat laat zien dat Utrecht ongelijkheid actief wil bestrijden. Maar de tekorten in de jeugdzorg blijven zorgelijk. En achter die tekorten zitten mensen. Kinderen. Ouders. Hulpverleners. Twee jaar wachttijd klinkt ambtelijk misschien niet lang, maar in een kinderleven is het dat wel.
We vragen het college volhardend te blijven richting het Rijk: dit mag geen Utrechtse bezuinigingspost worden.
Wonen is een mensenrecht maar het kapitalisme heeft van wonen een verdienmodel gemaakt. Daarom is het goed dat Utrecht probeert de markt te beteugelen en vol inzet op betaalbaar wonen voor iedereen. Door actief grondbeleid, door bij nieuwbouw te kiezen voor 75% betaalbaar en ruimte te maken voor wooncoöperaties. Toch blijft de woningnood nijpend, en broedplaatsen voor kunstenaars en sociale initiatieven blijken steeds opnieuw kwetsbaar bij herontwikkeling. Kijk maar naar het hele proces rondom dB’s Utrecht.
Vorige maand was ik aanwezig bij een drukbezochte Rave voor de Rafelranden. Zij schreven een vlammend manifest om te strijden voor culturele vrijplaatsen waar diversiteit wordt gevierd en mensen tot bloei kunnen komen.
Want Utrecht is van ons allemaal.
Op het gebied van duurzaamheid zien we dat Utrecht ambitieus blijft, maar we maken ons zorgen over netcongestie. Er worden goede stappen gezet zoals o.a. een crisisteam en extra inzet op trafostations maar de klimaatcrisis is urgent. Voor ons is het van belang dat er altijd een link is tussen duurzaamheid en klimaatrechtvaardigheid. Maak het eerlijk, samen en doe het nu!
Voorzitter, LINK kiest voor een stad waar onze onderlinge verschillen geen risico zijn maar een rijkdom, die ons verbindt. Waar ruimte is om anders te zijn. Vrijheid voor de één mag nooit leiden tot onderdrukking van de ander.
Wij staan voor een veelkleurige stad waar solidariteit vanzelfsprekend is.
Ik vond geluk in onze mooie stad met ons regenbooggezin en waar ik overmorgen meevaar met de Canal Pride. Maar of je nou op zoek bent naar een plek om jezelf te vieren of juist op zoek bent naar een plek om te schuilen. Of je geboren bent aan een Utrechtse dreef of aan de Middellandse Zee:
Utrecht is een stad vol gelukszoekers.
Want een stad die ruimte maakt voor geluk, maakt ruimte voor mensen.


